tatil herkes gibi bana da yarıyor, tatil değil de yaz aslında. kışın boğucu ankara ayazında kasvetinden arındıryor insanı yaz, ankara da bile olsa.
iş güç yoğun aslında, kısa zaman olsa da antalya çok iyi geldi, özlemişim denizi, gece geç saatlere kadar içmeyi, şezlongda sabahın erken saatlerinden itibaren bezgin bekir misali uzanmayı, şezlonglarda çok değişmiş bu arada, yatak gibi bir kısmı, bir kısmı balayı süiti gibi. ve sürekli denize girmek, yemek yemekten yorulmak.
ardından şeker bayramı tatili geldi, ne güzel oldu ünye yi özlemişim 1,5 yıl aradan sonra.5 kardeş 5 kardeş çocukları-kuzenler-olarak 1 eksik bir aradayız.
şimdi adana ve tekrar iş güç. nem ve sıcaklık. politikadan iyice soyutlanmıştım. tv ve gazete neredeyse hiç yoktu. anladım ki bu gazete ve tv ler bozuyor bizim psikolojimizi, sonra birbirimize sarıyoruz, evde eşe, çocuklara, trafikte yol vermeyene, klakson çalana, iş yerinde alttakilere gerekli gereksiz geriliyor ve kırıyoruz birbirimizi.
