Kocaman buğulu gözlerinde saklı
Yağmur bulutlarıyla yüklü
Narin yüreğinin
Ince hisleri
Güzel bakar penceresinden
Riya dolu hayatın.
Öyle ki
Dokunsalar ağlayacak...
Bu kırılganlık
Yaşadıkça azalır
Yaşadıkça azalır tüm acılar
Zaman insanı diri tutar
Yoğurur benliğini
Gözlerinden süzülen her damla gözyaşı
Kavurur yüreğini
Insanlar sadece bakar
Dost seninle ağlar..
Çok şey söylemek mümkün
Yada hiç söylememek
Zamana bırakmak mümkün..
Kırılgan olmak da
Üzülmek de
Zayıflık değildir
biliyorum...
Kırılganlık biliyorum
Fazla değer vermemizdendir
Zaman geçtikçe azalır
Ama sen bırakma zamana
İzin de verme zamanın
Seni yoğurmasına...
Hayal kırıklıkları da yaşar insan
Beklentileri karşılaşmadığında
Üzülür insan hayal kırıklıklarında
Ne kadar kırılgansan
O kadar üzülür yüreğin
Gözyaşların sel olur
Ama sen üzülme.
Hiç kimseye
Ama hiç bir şeye
Gerektiğinden fazla da anlam yükleme
Hayatının merkezinde sen varsın
Insan kendi hayatının
Figüranı değil,
Başrölünde olmalı
Hayat sahnesinde
Ama sen üzülme,
Bırak başkaları üzülsün...
...,15/08/15 Adana
